სონეტი თ.კ-ს

თაური სიტყვა, ჯიშიანი, შენი სისხლია,
ეკალ-გვირგვინში გააღწიე ათასწლეულებს,
აღმოსავალის ბილიკებით გზები გივლია,
კანდელის შუქით ერთგულობდი ცის სალოცავებს.
ოთხი დღის მკვდარის ტანჯვით თრთიან შენი ტუჩები
კვლავ აღდგომისთვის და სიცოცხლის გამარჯვებისთვის,
ამაოების მაცდურ ბადეს რომ ეურჩები-
ნავარდს ისწავლი სივრცეებთან შეერთებისთვის.
დედის წიაღო-საქართველოს მზიანო ხვავო,
ელვა გვიმრავლე უმართლობის დასალახვრავად,
ლაჟვარდი ვარდის სურნელება-სულის სახარად,
ავი და კარგი ერთმანეთში რომ განასხვავონ.
კარდუს ფესვიდან ამოზრდილო ტურფა ყვავილო,
იმზესხივოსნე, მოყვრის გული რომ აყვავილო.

მკათათვე, 2005
რონდინე, აიაია