ოქროსფრად აბრწყინდა მიმოზის ყვავილი
და მოგონებებში კვლავ ჩემი სახლია,
ტიტინა ბავშვობა, ნანატრი ძახილი
მაკლია, მაკლია!
შხაპუნა ტალღებში ფეხის დასველება
დიდრონი თვალების უქრობი დარდია,
ნამიან ბალახით სულის გახელება...…
მარტია! მარტია!
ზამთარი გავა და თიბათვე დადგება,
ყვავილთა მღერაში ციური მადლია,
წარსულით ჭვრეტილში,-როცა ასრულდება-
თაფლია, თაფლია.
ახლა კი მარტია.
6 მირკანი. 2003 წელი
ქ. არეცო. იტალია
14/04/09
მარტია
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento